Buty klasy „S” – bezpieczeństwo dla stopy. Leave a comment

W przypadku obuwia oraz innych elementów odzieży należy zadbać o normy, które powinny je cechować. Ich zadaniem jest ochrona i zapewnienie bezpieczeństwa pracownika. Ważny jest tu ich podział oraz klasyfikacja uwzględniająca ich trwałość, wykonywane zadania oraz przeznaczenie. W przypadku obuwia należy zwrócić uwagę na poszczególne elementy, które łącznie powinny zabezpieczać i chronić we właściwy sposób. Pewien umowny podział, wprowadza tu klasyfikację obuwia bezpiecznego „S” (safety), obuwia ochronnego „P” (protective) oraz obuwia zawodowego „O” (occupational). W zależności od potrzeb i ryzyka, należy odpowiednio dobrać obuwie. Uwzględniony tu został stopień zagrożeń stwarzany w miejscu wykonywania zadań.

Oznaczenie „S”, informuje, że obuwie robocze spełnia normy EN ISO 20345. Tu też należy wyróżnić konkretne kategorie: SB, S1, S2,S3, S4, S5 oraz SBH. Stanowią one dodatkowe informacje, które powinny zostać odpowiednio oznakowane. W przypadku SB nie stosuje się tradycyjnej klasyfikacji i posiada ono jedynie podstawowe właściwości. Z kolei SBH, określa się jako Obuwie Hybrydowe. Oznacza to, że posiada ono właściwości obuwia bezpiecznego hybrydowego. W takim przypadku występuje stopa całogumowa lub formowana wtryskowo.

Najczęściej dotyczy to urazów związanych ze:
– stłuczonymi palcami,
– przygniecionymi stopami, urazów od spadających elementów, pojazdów,
– wylanymi chemikaliami na stopę,
– poślizgnięcia,
– urazy od wystających elementów.

Obuwie klasy „S” przydatne są między innymi w pracach ogrodowych, leśnych, porządkowych, w warsztatach, manufakturach, pracach domowych/przydomowych, remontowych, garażu i innych pracach, w których należ odpowiednio chronić stopę. Jednocześnie takie obuwie sprawdza się w zawodach, które są związane z podobnymi czynnościami jak: prace budowlane, inżynieria oraz logistyka czy branża chemiczna.

W przypadku normy EN ISO 20345, możemy znaleźć wymagania podstawowe oraz dodatkowe w stosunku do bezpiecznego i profesjonalnego obuwia, klasyfikowanego jako „S”. Jednocześnie określa tu wyposażenie w podnosek zabezpieczający na poziomie 200J przed uderzeniem oraz do 15 kN przed zgnieceniem.

Obuwie SB, oznacza, że cechuje się ono następującymi właściwościami:
– podnosek, który jest w stanie wytrzymać uderzenie do 200J,
– wysokość wierzchu odpowiada obowiązującej normie,
– wierzch obuwia stanowi dwoina skórzana, bądź inny materiał, którego wytrzymałość spełnia obowiązujące normy.

Należy zauważyć, że do klasy I zalicza się obuwie oznakowane jako S1, S2 oraz S3. Tego rodzaju obuwie powstaje ze skóry lub innych materiałów, wyłączając obuwie całogumowe i całotworzywowe.

S1 – podstawowe właściwości (SB) oraz dodatkowo:
– pochłanianie energii w obcasie,
– zabudowana pięta,
– właściwości antyelektrostatyczne,
– oporność energii na węglowodory.
S2 – cechy podobne jak w przypadku S1 z dodatkowymi właściwościami:
– wodoodporny wierzch, który nie przepuszcza wody, przez co najmniej 1 godzinę.
S3 – właściwości podobne do modelu S2 oraz dodatkowo:
– podeszwa/wkładka zabezpieczająca przed przebiciem,
– odpowiednio rzeźbiona podeszwa/z protektorem.

Do klasy II (obuwie całogumowe – wulkanizowane, całotworzywowe – formowane wtryskowo), wlicza się oznakowanie S4 oraz S5.
S4 – właściwości podobne jak w S1 plus dodatkowo:
– podeszwa antypoślizgowa.
S5 – cechy podobne jak w obuwiu S4 oraz dodatkowo:
– podeszwa/wkładka oporna na przebicie,
– urzeźbiona podeszwa.

Kategoria obuwia roboczego EN ISO 20345

Należy jednocześnie pamiętać, że każde obuwie powinno zostać odpowiednio oznakowane. Niezbędne są informacje dotyczące między innymi:
– rozmiaru,
– kraju producenta,
– znak firmowy,
– datę produkcji (rok, kwartał),
– numer właściwy dla normy,
– symbol odpowiedniej kategorii,
– oznakowanie właściwymi/dodatkowymi symbolami, odpowiednimi dla dodatkowej ochrony.